Półwysep Peloponez znajduje się w południowej części Grecji, otoczony morzami Egejskim i Jońskim. Półwysep jest kolebką cywilizacji helleńskiej i jest związany z historią Grecji. To tutaj odbyły się igrzyska olimpijskie, a także znajdowała się słynna Sparta.
Nazwa półwyspu pochodzi od mitycznego bohatera Pelopsa i greckiego słowa "nisos" (wyspa). Istnieje legenda o tym, jak ojciec Pelopsa, Tantal, ugotował obiad swojego syna dla bogów. Kiedy bogowie zdali sobie sprawę z tego, co się stało, wskrzesili chłopca. Od tego czasu Tantal stał się znany ze swoich "udręk" w mitologii: stoi w wodzie, otoczony sadami, ale nie może ugasić pragnienia i głodu. Pelops, pomimo tragicznego dzieciństwa, żył długo i szczęśliwie, poślubił królewską córkę, miał godnych potomków i rządził wieloma ziemiami.
Jedną z tych krain jest półwysep, który otrzymał swoją nazwę. W okresie bizantyjskim Peloponez był nazywany "Morea", ale w XIX wieku powrócił do swojej starożytnej greckiej nazwy.
Półwysep, o powierzchni 21 549,6 km2, jest połączony z lądem Przesmykiem Korynckim i kilkoma mostami. Ma górzyste wnętrze i malownicze, nierówne wybrzeża. Ponadto można tu zobaczyć fortece, starożytne stadiony i teatry, zamki, klasztory, przytulne miasteczka i wioski.
Jednym z niesamowitych zakątków Peloponezu jest skalista wyspa Monemvasia z małą wioską ukrytą przed wzrokiem ciekawskich. Wyspa połączona jest z południowo-wschodnim wybrzeżem Peloponezu jednym mostem. Jej nazwa pochodzi od greckiego "moni embasia", co oznacza "jedno wejście".
Pierwsi mieszkańcy Monemvasia przybyli tu z greckiego regionu Laconia, aby ukryć się przed najeźdźcami awarskimi, którzy okupowali tę część Grecji między VI a VIII wiekiem naszej ery. Wyspa była najpierw zamieszkana na szczycie górskiego płaskowyżu, a ruiny starożytnej osady zachowały się do dziś. Następnie zbudowano ufortyfikowane dolne miasto, a ze względu na swoje wyjątkowe położenie Monemvasia była wykorzystywana jako forteca.
W czasie upadku Bizancjum Monemvasia była jego głównym miastem i jednym z ważnych ośrodków handlowych Cesarstwa Bizantyjskiego. W mieście mieszkało do 40 000 osób.
W ciągu kilku stuleci Monemvasia znalazła się pod kontrolą różnych ludów i stopniowo podupadała. Dopiero w połowie XX wieku miasto zaczęło się odradzać jako ośrodek turystyczny i ważny punkt historyczny.