W ciągu ostatniego półtora roku Glavgosexpertiza wydała 25 pozytywnych wniosków dotyczących budowy i rekonstrukcji obiektów muzealnych, a od połowy czerwca rozpatrywanych było 15 kolejnych zestawów dokumentów. Korporacje przemysłowe, wyspecjalizowane stowarzyszenia i prywatni inwestorzy są zainteresowani tworzeniem nowych muzeów. Po raz pierwszy od wielu dziesięcioleci państwo w znaczący sposób zaangażowało się w budowę muzeów
Jeśli wszystko pójdzie zgodnie z planem, w najbliższej przyszłości w Soczi pojawi się wyjątkowa atrakcja turystyczna - podwodne muzeum wina. Autorka pomysłu, profesjonalny technolog, enolog, szefowa Stowarzyszenia Winiarzy i Winiarzy Soczi Maria Chumak, w wywiadzie dla BFM.ru podkreśliła, że swoje nadzieje wiąże przede wszystkim z budową Soczi Grand Marina i ogólnie marin w Soczi, które powstają w ramach federalnej koncepcji rozwoju infrastruktury jachtowej w regionie Morza Azowskiego i Czarnego.
Według eksperta, pomysł umieszczenia wina pod wodą nie jest nowy. Na przykład taki obiekt istnieje już w Grecji, chociaż nie jest on umieszczony jako muzeum: są tam po prostu kostki wina w wodzie. "Obok mojego domu znajdował się klub nurkowy i nagle pomyślałem: Morze Czarne oczywiście nie jest zbyt bogate w porównaniu do, powiedzmy, Morza Czerwonego, ale ludzie tutaj aktywnie nurkują, obserwują morską przyrodę, badają dno. Wyobraziłam sobie, że prawdopodobnie interesujące byłoby założenie takiego muzeum, które stałoby się zarówno atrakcją turystyczną, jak i miejscem do badania przechowywania wina na Morzu Czarnym oraz wpływu naturalnych i temperaturowych reżimów morskich na jakość wina, jego dojrzewanie" - mówi Maria Chumak.
I pamięta, że kiedyś widziała piękne butelki pokryte małymi muszelkami w kolekcji winiarni Berdyaev. "Okazuje się, że tak - umieścili swoje wino w "morskim" magazynie na Krymie, kiedy Stowarzyszenie Winiarzy Krymskich przeprowadziło taki eksperyment. Nawiasem mówiąc, okazało się to sukcesem, ponieważ temperatura wody plus 12 stopni i lekkie kołysanie butelek na dnie morza oraz brak bezpośredniego światła słonecznego - wszystko to ma pozytywny wpływ na starzenie się wina. W związku z tym postanowiłem: powtórzmy krymską historię - zrobimy ciekawy autorski projekt w Soczi. I zaczęłam badać, czy jest to możliwe" - mówi Maria Chumak.
Maria Chumak, szefowa Stowarzyszenia Winiarzy i Winiarzy z Soczi: "Wydaje się, że napisałem listy do wszystkich, którzy mogą: straży granicznej, do naszego Centralnego Portu Morskiego, do Administracji Portów Morskich Morza Czarnego, do administracji Soczi, moim zdaniem, nawet do organów celnych. Ogólnie rzecz biorąc, do wszystkich władz, które mogłyby podać przynajmniej kilka szczegółów: jak możemy zorganizować cały ten biznes z nami. Niestety, wielu odpowiedziało, że nie leży to w ich kompetencjach i nie są gotowi tego zrobić. Ale w jednym miejscu powiedziano mi, że takie muzeum napotkałoby poważny problem związany z granicą 40 metrów: wyżej - nasze wino rozkołysze się przy pierwszym sztormie, bez względu na to, jak to naprawimy; jeszcze wyżej - reżim temperaturowy już nam nie odpowiada, bo latem woda nagrzewa się do plus 28 stopni, penetracja słońca to wielkie promienie, do tego pływają tam statki rybackie i wszystkie inne; na 40 metrach nie ma sztormów i kołysania; poniżej - wszystko jest zajęte przez warstwę siarkowodoru, a jeśli umieścimy tam wino, to po pierwsze będziemy musieli zapomnieć o muzeum, bo żaden płetwonurek tam nie schodzi, a po drugie siarkowodór będzie wpływał na korki i muły. Krótko mówiąc, w prace powinni być zaangażowani chemicy i fizycy, więc tymczasowo zawiesiliśmy projekt - czekaliśmy, aż zacznie się historia z budową marin. Wygląda na to, że w tym roku wszystko zostało już oficjalnie podpisane. A teraz musimy jeszcze trochę poczekać i zrozumieć, z kim będziemy musieli prowadzić dalsze negocjacje. Naprawdę mam nadzieję, że takie muzeum nadal będzie mogło pojawić się jako część mariny, ale oczywiście chcielibyśmy tam pojechać pod jakimś skrzydłem administracyjnym i zostać członkami jakiegoś stowarzyszenia muzealnego. Ponieważ wtedy mielibyśmy zupełnie inną ekonomię projektu: gdyby przydzielono nam tylko obszar w marinie po standardowych stawkach czynszu, obawiam się, że muzeum okazałoby się niezwykle kosztowne ".
Oto taka historia, która oczywiście daje doskonały powód do zastanowienia: ile muzeów pojawia się rocznie w naszym kraju? Kto jest głównym inicjatorem ich powstawania i na czyj koszt, państwa czy inwestorów, budowane i przebudowywane są obiekty muzealne? I czy w zasadzie trudno jest zaprojektować i zbudować nowy obiekt muzealny?
Zobacz także:
Czterodniowy tydzień pracy: wady i zalety
Czy to prawda, że microgreens są przydatne?
Jaka jest najlepsza pora dnia na uprawianie sportu?
Jakie zwierzę może przynieść miliony?
Dlaczego Europejczycy rzadziej uprawiają seks?
Jak prawidłowo zbudować swój dzień, aby zwiększyć wydajność?
Według Glavgosexpertiza, w 2023 r. i pierwszych sześciu miesiącach 2024 r. wydano 25 pozytywnych wniosków na podstawie wyników państwowego badania szacunków projektowych dotyczących budowy lub przebudowy obiektów muzealnych. Przy aktywnym udziale ekspertów Glavgosexpertiza realizowane są tak ważne projekty, jak rekonstrukcja Muzeum Antropologii i Etnografii Piotra Wielkiego (Kunstkamera) w Petersburgu, budowa i rekonstrukcja obiektów Sołowieckiego Państwowego Rezerwatu Historyczno-Architektoniczno-Przyrodniczego w obwodzie archangielskim, budowa nowego budynku Muzeum Oceanu Światowego w Kaliningradzie i inne.
Nowy budynek Galerii Tretiakowskiej na nabrzeżu Kadaszewskim. Fot: Vasily Kuzmichenok/AGN "Moskwa"
"Od pierwszej połowy czerwca 2024 r. Glavgosexpertiza rozważa kosztorysy projektowe dla kolejnych 15 muzeów. Wśród nich są cztery kompleksy kulturalno-edukacyjne w Kaliningradzie, Władywostoku, Kemerowie i Sewastopolu, które są budowane na zlecenie prezydenta kraju. Obecnie eksperci przeprowadzają ekspertyzę projektów różnych etapów budowy tych obiektów. Ponadto w maju zakończono budowę nowego budynku Galerii Tretiakowskiej na Nabrzeżu Kadaszewskim w Moskwie. Glavgosexpertiza szczegółowo rozważyła każdy etap i każdą sekcję dokumentacji projektowej, aby przyszły budynek był nie tylko piękny i nowoczesny, ale także bezpieczny, wydajny i niezawodny", wyjaśnili w dziale BFM.ru.
Svetlana Balashova, zastępca szefa Glavgosexpertiza Rosji, "Obecnie podejście do organizacji przestrzeni muzealnych i ich rekonstrukcji przechodzi znaczące zmiany. Coraz częściej w muzeach tworzone są wielofunkcyjne przestrzenie z najnowocześniejszym wyposażeniem. Oczywiście, rozważając szacunki projektowe dla takich obiektów, nasi eksperci muszą znaleźć równowagę między zachowaniem historycznego wyglądu a nowoczesnymi wymaganiami norm i zasad projektowania, w tym związanych z wymogami bezpieczeństwa przeciwpożarowego, kwestiami inżynieryjnymi, ruchem dużych przepływów ludzi, dostępnością dla grup ludności o niskiej mobilności i tak dalej. Ponieważ wiele muzeów jest historycznie zlokalizowanych w miejscach dziedzictwa kulturowego i zabytkach architektury, trudno jest zachować równowagę podczas projektowania: z jednej strony konieczne jest zachowanie oryginalnego wyglądu budynku, z drugiej, aby pobyt odwiedzających w muzeum był wygodny, a także zapewnienie bezpieczeństwa eksponatów muzealnych. Dlatego praca ekspertów Glavgosexpertiza ma na celu nie tylko ocenę nowoczesnych rozwiązań wprowadzonych do starożytnych budynków, ale także nienaruszanie przedmiotu ochrony historycznej i kulturowej - od monogramów na elewacjach po belki i sufity i tak dalej".
Oczywiście nie wszystkie muzea powstające w kraju mają skalę nowych budynków Galerii Tretiakowskiej czy Muzeum Oceanu Światowego. Nie wszystkie są pod ścisłą uwagą Glavgosexpertiza i innych organów regulacyjnych. Ogólnie rzecz biorąc, nie wszyscy są znani poza pewnym kręgiem zainteresowanych stron. Na przykład, ile osób wie, że w Rosji przyznawana jest nagroda Muzeum Korporacyjnego? W pierwszym konkursie, który odbył się w 2018 roku w Permie, wzięło udział tylko 16 muzeów, w szóstym sezonie nagród wzięło udział ponad 80 uczestników, a ponad 200 muzeów korporacyjnych z całego kraju znajduje się w rejestrze, który jest prowadzony na stronie internetowej nagrody.
Natalia Nechaeva, dyrektor krajowej nagrody "Muzeum Korporacyjne" "Oczywiście muzeum korporacyjne to pojęcie względne. Takie jednostki strukturalne można nazwać (i faktycznie nimi są) salami wystawowymi, salami chwały pracy, centrami poradnictwa zawodowego - na absolutnie różne sposoby. Ale to, co odróżnia je od innych muzeów, to fakt, że zawsze są one strukturalnymi oddziałami przedsiębiorstw, firm, korporacji państwowych i pracują dla swoich zadań. Jeśli spojrzeć na kontekst całego kraju, to w większości muzea korporacyjne to małe przestrzenie wewnętrzne, a nie budynki, czyli lokale. Ale ostatnio (i jest to wyraźny trend!) przedsiębiorstwa zaczęły myśleć o tym, że historia ich życia i ich osiągnięć może i powinna aktywniej pełnić funkcje poradnictwa zawodowego i że w tym celu w ekspozycjach powinny być wykorzystywane nowoczesne interaktywne technologie muzealne. W związku z tym coraz częściej przeznacza się środki na budowę oddzielnego budynku muzealnego. Choć oczywiście nie wszyscy jeszcze rozumieją, jak jest to ważne, i nie każdego stać na osobny kompleks muzealny".
Natalia Nechaeva wymienia Muzeum Kolei Rosji i Muzeum Goznak w Petersburgu wśród najbardziej imponujących, najbardziej zapadających w pamięć korporacyjnych obiektów muzealnych, w mieście Kirowsk w obwodzie murmańskim, Muzeum Phosagro znajdujące się w starożytnej wieży (oddział Apatit JSC), a także muzeum legendy krajowego przemysłu motoryzacyjnego - GAZ - v, które zostało otwarte po przebudowie Niżny Nowogród. W mieście Polevsky, w obwodzie swierdłowskim, w budynku o statusie zabytku architektury o znaczeniu federalnym działa Muzeum Przedsiębiorstwa Metalurgii Rur (TMK). Kolejny budynek, który TMK odrestaurowało i otworzyło w nim swoje muzeum korporacyjne, znajduje się w mieście Pierwouralsk w obwodzie swierdłowskim i tak się składa, że jest to jedyne muzeum w całym mieście.
Muzeum Kolei Rosyjskich w Sankt Petersburgu. Zdjęcie: rzd-museum.ru
"Niestety, w naszym kraju istnieje wiele doskonałych muzeów korporacyjnych (na przykład stocznia Admiralicji lub centrum remontowe Zvezdochka), które znajdują się wewnątrz, a dostęp do nich, podobnie jak do większości przedsiębiorstw przemysłu obronnego, jest niemożliwy. Dlatego dziś coraz częściej mówimy o tworzeniu kompleksów muzealnych poza bramami przedsiębiorstw. Naprawdę chciałbym, aby to wezwanie zostało usłyszane przez wiele "zamkniętych" branż: Na przykład nie można po prostu wejść do muzeum fabryki Perm Motors, ale muzeum jest wspaniałe! I jest tak wiele takich historii w całym kraju!" - podkreśla Natalia Nechaeva.
Wróćmy jednak do "zwykłych" muzeów. Jak często w ich otoczeniu pojawiają się nowi przybysze? Czy są one głównie zasługą programów rządowych czy inicjatyw prywatnych? Jak trudno nowemu muzeum pozyskać gotowy budynek lub teren pod budowę? I czy państwo i społeczeństwo naprawdę potrzebują dziś nowych obiektów muzealnych? Na ten temat BFM.ru przeprowadziło rozmowę z Elizaveta Likhacheva, krytyk sztuki, historyk architektury i dyrektor Państwowego Muzeum Sztuk Pięknych im..
- Trudno powiedzieć, jak często pojawiają się muzea, bo każde nowe muzeum to przede wszystkim kolekcja. Czasami przecież muzeum nazywa się obiektem typu galeryjnego, chociaż pokazywane są tam "cudze" rzeczy i taka instytucja nie ma własnej kolekcji. Czy trudno jest zdobyć grunt, budynek pod muzeum? Też na różne sposoby. Jeśli jest to instytucja prywatna, to z reguły są pewne trudności. Chociaż istnieje forma prawna zwana "prywatną instytucją kultury" iw zasadzie właściciel może po prostu zbudować budynek muzeum na terenie swojej dużej przestrzeni - na przykład powstało Muzeum Rosyjskiego Impresjonizmu. I nadal działa, mimo że od dawna nie ma własnej kolekcji w Rosji. Jeśli mówimy o muzeach, które powstają, powiedzmy, z inicjatywy organizacji publicznych, wszystko jest tam trochę bardziej skomplikowane, ponieważ z reguły same organizacje publiczne nie są gotowe ponosić kosztów związanych z muzeum - jest to dość drogie. Jeśli mówimy o nowych budynkach przy starych muzeach, dla starych muzeów (kiedy na przykład muzeum przenosi się do Permu z katedry miejskiej, gdzie znajduje się od dawna, katedra wraca do kościoła, a dla muzeum budowany jest nowy budynek), to tutaj, jak na każdym państwowym placu budowy, jak to będzie: zdarza się, że budują bardzo szybko, czasem bardzo wolno. Cóż, budynek Państwowego Muzeum Sztuk Pięknych im. Puszkina jest w budowie od bardzo dawna, a są przykłady, kiedy piękne kompleksy powstają w ciągu zaledwie kilku lat, jak w Sewastopolu czy obecnie w Kemerowie. Oznacza to, że nie ma ogólnej zasady.
- Oczywiście dla każdego jest to coś innego. Ale czy państwo, społeczeństwo, a przynajmniej wąskie grono zainteresowanych osób samo potrzebuje nowych muzeów?
- Trudno powiedzieć, ile muzeów jest potrzebnych, ponieważ muzea są różne. Jeśli mówimy o muzeach sztuki, to moim zdaniem ... nie, że im więcej, tym lepiej - to nie do końca prawda, bo muzeum to instytucja ponadczasowa. Czasami ich pojawienie się wiąże się z jakimś kaprysem, aw Moskwie są takie przykłady. Jest to na przykład galeria artysty Aleksandra Szyłowa, która istnieje za pieniądze regionalne, Moskwa za nią płaci, ale nie wiem, na ile będzie to istotne za 10, 20, 30 lat, trudno mi powiedzieć. Uważam, że będą pewne problemy z zawartością tej instytucji. Jeśli chodzi o inne muzea, wszystko jest inne. Na przykład istnieje prywatne muzeum Vadima Zadorożnego. Vadim jest kolekcjonerem sprzętu wojskowego i motoryzacyjnego, sam stworzył muzeum, zbudował sobie budynek i jest to jedno z najciekawszych muzeów w regionie moskiewskim. Oznacza to, że po raz kolejny nie można wyróżnić żadnych ogólnych zasad.
- Ale czy państwo wspiera tworzenie muzeów? Czy w ogóle ma dziś jasną politykę muzealną?
- Tak, po raz pierwszy od bardzo, bardzo dawna - w rzeczywistości od prawie 30 lat! Trend ten rozpoczął się około pięć lat temu, a teraz państwo aktywnie zwraca uwagę na muzea, próbując spłacić długi, jak mówią, aby ukończyć wszystko, co nie zostało ukończone przez dziesięciolecia. Bo w końcu okazało się, że muzea są jednym z kamieni węgielnych krajobrazu kulturowego. Teatry - wszystko dzieje się z nimi w okresach: dobry dyrektor artystyczny i zespół - teatr błyszczy, potem coś się dzieje z maską lub z zespołem - i teatr zsuwa się w dół, zamienia się w zwykły. Tak samo jest z salami koncertowymi i innymi instytucjami. A biblioteki i muzea - mają zbiory, a ona je utrzymuje. Przez bardzo długi czas państwo w ogóle nie reagowało na potrzeby muzeum i okresowo mówiono nam, że nikt was nie potrzebuje, a tylko koszty pochodzą od was. Teraz staje się jasne, że krajobraz kulturowy, kultura w ogóle, jest między innymi tym, co jednoczy kraj. A teraz państwo wydaje na to znaczne środki, co oczywiście bardzo mnie cieszy jako pracownika muzeum.
Niedawno na swoim blogu burmistrz Moskwy Siergiej Sobianin zauważył: "Pod względem liczby muzeów i sal wystawowych Moskwa zajmuje jedno z pierwszych miejsc na świecie - w naszym mieście jest ich ponad 450. W ciągu ostatnich kilku lat, w tym dzięki narodowemu projektowi "Kultura", wiele z nich przeżywa odrodzenie. Od 2011 roku w Moskwie otwarto 13 nowych placówek muzealnych, a 13 ekspozycji zostało całkowicie odnowionych". O nowych perspektywach muzealnych stolicy - następnym razem.
Polish 
English 
Russian 
German