Wywiad o życiu w Melbourne: od szoku kulturowego do przyjęcia na uniwersytet

Dziś poznamy historię Julii Perery, Rosjanki, która znalazła swój dom po drugiej stronie świata, w Australii. Podzieliła się z nami swoim doświadczeniem adaptacji do australijskiej kultury, opowiedziała o niuansach przyjęcia na lokalny uniwersytet i ujawniła osobliwości codziennego życia w Melbourne - od zimnych domów zimą po brak bezpańskich zwierząt na ulicach.

Jeśli masz pieniądze, nie jest tak trudno przyjechać i zalegalizować w Australii.

Przeprowadzka do Australii na podstawie wizy żony

- Mam na imię Julia i mam 37 lat. Obecnie studiuję pielęgniarstwo na australijskim uniwersytecie. Mam dwoje dzieci - dwóch chłopców (7 lat i 4 lata). Jestem żoną Australijczyka, który pochodzi ze Sri Lanki. Mieszkamy w Melbourne od 8 lat.

Zanim poznałam mojego przyszłego męża, mieszkałam w Japonii przez 5 lat i pracował jako kierownik sprzedaży w firmie eksportującej samochody na cały świat.

Jeśli masz pieniądze, nie jest trudno przyjechać i zalegalizować się w Australii. Pożądane jest również, aby Twój zawód był poszukiwany w tym kraju. Oczywiście wymagana jest również znajomość języka angielskiego.

Jednak w przypadku większości programów imigracyjnych obowiązuje limit wieku 45-49 lat. Wyjątkiem są wizy dla inwestorów, gdzie wiek nie ma znaczenia. Ponadto rodzice obywateli Australii mogą imigrować bez względu na wiek.

Najlepiej jest ocenić szanse na przeprowadzkę z agentem migracyjnym, ponieważ sytuacja każdego jest inna.

Przeprowadziłem się do Australii na wizie mojej żony, w tym samym czasie otrzymałem dokument pobytowy. A dwa lata później otrzymałem obywatelstwo. Wszystko było więc dla mnie stosunkowo proste.

Przyjęcie na australijski uniwersytet i cechy studiów

- Po urodzeniu drugiego dziecka zastanawiałam się, co chcę robić, gdy dzieci pójdą do szkoły. Kiedy najstarszy syn dorośnie,Postanowiłam zapisać się na studia pielęgniarskie na lokalnym uniwersytecie. Powodem było to, że miałem okazję obserwować pracę pielęgniarek podczas 5 dni, które spędziłem w szpitalu z moim synem. Później również chciałem opanować ten zawód.

Jak wyglądał proces mojego przyjęcia:

1. Przygotowania rozpocząłem około połowy maja. Aplikacje dla kandydatów rozpoczęły się w sierpniu.
2. W czerwcu zdałem obowiązkowy egzamin z języka angielskiego i uzyskałem wymagany wynik.
3. Okazało się, że można od razu zapisać się na drugi rok na podstawie istniejącego wykształcenia wyższego. Dlatego przeniosłem swój rosyjski dyplom z 2014 roku i świadectwo szkolne. I oczywiście dołączyłem australijski paszport (zaświadczenie o obywatelstwie też się nadaje) - pomaga to zaoszczędzić na czesnym.
4. Dodatkowo konieczne było ukończenie 3-miesięcznego kursu anatomii i fizjologii. Ukończyłem go około października.
5. Kiedy kończyłem kurs, w sierpniu złożyłem podanie na uniwersytet, wskazując, do kiedy kurs zostanie ukończony.
6. Po ukończeniu kursu anatomii i fizjologii dołączyłem certyfikat na obu uniwersytetach i czekałem na wyniki.

Pierwsze wyniki przyszły około listopada - zostałem przyjęty na dwuletni kurs na La Trobe University. Miesiąc później otrzymałem powiadomienie o przyjęciu na inny uniwersytet, ale był on zbyt daleko, więc wybrałem pierwszą opcję. Tak więc, po złożeniu podania w sierpniu, otrzymałem powiadomienie o przyjęciu na studia już w listopadzie. Zajęcia rozpoczęły się w lutym 2023 roku.

Ważne jest, aby pamiętać, że daty składania wniosków mogą się znacznie różnić w zależności od uczelni. Istnieją opcje, w których rekrutacja rozpoczyna się co trzy miesiące, z możliwością rozpoczęcia studiów w czerwcu, październiku itd.

Ogólnie rzecz biorąc, studia wyższe w Australii trwają zwykle 3 lata; czasami 4 lata, jeśli mówimy o uzyskaniu podwójnej specjalizacji: na przykład osoby, które zapisały się na pielęgniarstwo i położnictwo, studiują tyle na moim uniwersytecie.

- Teraz powiem ci wprost o procesie uczenia się. 

Po Covid większość zajęć i wykładów na uniwersytetach w Australii nadal była prowadzona online. Każdy student ma dostęp do platformy, która zawiera wszystkie informacje na temat niezbędnych przedmiotów. Każdy moduł zawiera wykłady, szkolenia i dodatkowe materiały, a także linki do nich.

Po każdym module należy przystąpić do testów - również online. Dodatkowo, do każdego przedmiotu należy napisać prace pisemne i eseje. A potem są egzaminy, podczas których oceniana jest wiedza zdobyta w praktyce. 

Dla każdego modułu mamy jeden warsztat, na który trzeba przyjść osobiście na uniwersytet. Tam zajęcia są zorganizowane w następujący sposób: jesteśmy podzieleni na grupy, wykładowca podaje nam temat, następnie zadaje każdej grupie pytanie na ten temat, a na koniec omawiamy wszystko razem. Dodatkowo są też zajęcia laboratoryjne, na których ćwiczymy umiejętności kliniczne (jak pobierać krew z żyły, zakładać kroplówkę, robić zastrzyki itp.)

Na jednym lub dwóch przedmiotach w semestrze mamy praktyki, bez których cały przedmiot nie jest zaliczany. Na początku trwa 2-3 tygodnie, a w ostatnim semestrze - 6 tygodni. Z reguły praktyka odbywa się w szpitalu, a obok studentów przez cały czas są specjalni nauczyciele kliniczni, którzy oceniają ich umiejętności i sugerują wszystko, co jest konieczne.

- Jeśli chodzi o koszt szkolenia Mogę tylko opowiedzieć o moim doświadczeniu i o mojej uczelni. Moja wypłata wynosi 7000 dolarów australijskich rocznie (~4650 USD), ponieważ jestem obywatelem.

Jeśli obcokrajowiec przyjeżdża na wizie studenckiej, koszt wzrasta już do 26 000 AUD (~17 266 USD) za semestr - dziewczyna z mojej uczelni podzieliła się ze mną tą informacją. A ona, będąc już w Australii, ubiegała się o stypendium. Otrzymała je w wysokości 13 000 AUD, co pokryło połowę czesnego. Oczywiście nikt nie może zagwarantować stypendium, ale w zasadzie jest to możliwe. 

Osobiście dostałem się do programu, który były już premier promował w ramach swojej kampanii wyborczej. Wtedy obiecał, że edukacja pielęgniarek będzie bezpłatna. Został wybrany, a edukacja stała się warunkowo bezpłatna dla kandydatów w roku akademickim 2023-2024. 

Dostałem się do tego programu, ponieważ rozpocząłem studia w 2023 roku, a w ramach tego 3000 AUD (~2000 USD) jest zapisywane na mojej karcie pod koniec każdego roku akademickiego. A jeśli będę pracować w szpitalu państwowym przez 2 lata po ukończeniu studiów, otrzymam kolejne 7000 dolarów australijskich.

Kiedy po raz pierwszy przyjechałem do Melbourne, uderzył mnie brak ludzi na ulicach.

Pierwsze wrażenia i porównanie z Japonią

- Na początku było mi bardzo trudno przyzwyczaić się do życia w Australii, ponieważ rytm życia tutaj i w Japonii jest zupełnie inny. W tym drugim kraju życie toczy się pełną parą: wokół jest mnóstwo ludzi, bary i karaoke zapełniają się pod koniec dnia, nieustannie odbywają się imprezy.

A kiedy przyjeżdżasz do Australii, czujesz się jak w dużej wiosce: wiele lokali i sklepów jest zamykanych wcześnie, jest niewielu przechodniów (szczególnie w dzielnicach mieszkalnych), wokół panuje cisza. Na początku było to dla mnie bardzo przygnębiające. Ale z czasem przyzwyczaiłem się do tego, zwłaszcza gdy urodziły się dzieci. O wiele wygodniej jest tu wychowywać dzieci.

Duża różnica polega również na tym, że w Japonii nigdy nie staniesz się "swój" - bez względu na to, jak długo tam mieszkasz i jak doskonale znasz ich język. Często zdarzało mi się, że rozmawiałem z nimi w perfekcyjnym japońskim, ale oni wciąż odpowiadali łamaną angielszczyzną - to ich automatyczna reakcja na widok obcokrajowca. Co więcej, nie tak dawno temu w Japonii obcokrajowcom wydawano dowody tożsamości, które nazywano kartami cudzoziemców. Być może to wiele mówi. 

W Australii sytuacja jest zupełnie inna: mieszka tu ogromna liczba narodowości, a na ulicy można od razu spotkać Araba, Hindusa i czarnoskórego mężczyznę - jest to całkowicie normalne i znajome. Dlatego wszyscy się tutaj akceptują. 

Co więcej, dużą uwagę przywiązuje się do akceptacji wszystkich kultur na poziomie państwowym: w szkołach i salach koncertowych odbywają się wydarzenia, podczas których każdy może przyjść w stroju narodowym i opowiedzieć o swoim kraju i kulturze. Nawet na naszym uniwersytecie był przedmiot, na którym uczyliśmy się, jak ważne jest szanowanie kultur innych ludzi i równe postrzeganie wszystkich ludzi. Uważam to wszystko za duży plus mieszkania tutaj.

- Uderzająca jest również dostępność jedzenia w japońskich restauracjach i odwrotna sytuacja w australijskich lokalach. Dotyczy to zwłaszcza lunchów, podczas których dobre japońskie restauracje oferują przyzwoite zniżki - można zjeść obfity posiłek za $ 10. W japońskich sklepach zawsze można też kupić gotowe, świeże jedzenie za 10 dolarów.

W Australii żywność jest znacznie droższaW najbardziej budżetowej restauracji makaron będzie kosztował około $23. Jednocześnie porcje tutaj są bardzo duże, a samo jedzenie bardzo ciężkie - często nie towarzyszą mu w ogóle warzywa czy sałatka. Dlatego wolę jeść w domu, z wyjątkiem tego, że czasami wychodzę do kawiarni. 

I jeszcze jeden ważny punkt: jest to bardzo trudno żyć w Australii bez samochodu ponieważ transport nie jest tak dobrze rozwinięty jak w Japonii. Linie metra w tej ostatniej docierają nawet do odległych miast i wiosek, a między miastami można podróżować szybkimi pociągami. A w Tokio i Okigawie - mieszkałem w tych dwóch miastach - można szybko dostać się z punktu do punktu, nawet z przesiadkami. Transport kursuje często i co godzinę.

W Australii istnieją pewne niuanse: na autobus trzeba czekać od 20 do 40 minut. Sytuacja jest lepsza w centrum, ale nadal wygodniej jest podróżować samochodem. Dlatego ma go prawie każda rodzina.

Cechy Australii, które rzuciły mi się w oczy

- Kiedy po raz pierwszy przyjechałem do Melbourne, uderzył mnie brak ludzi na ulicach. Doprowadziło mnie to nawet do depresji. Faktem jest, że w centrum miasta ludzie przeważnie tylko studiują i pracują, ale mieszkają w dzielnicach mieszkalnych wokół Melbourne. A tutaj prawie wszyscy poruszają się samochodami, więc praktycznie nie ma nikogo na ulicach. Po Japonii to uczucie odosobnienia było szczególnie niezwykłe.

Inną funkcją, do której wciąż trudno mi się przyzwyczaić, jest brak centralnego ogrzewania w mieszkaniach. Zimą w Melbourne temperatura na zewnątrz wynosi około +13 stopni, a w pomieszczeniach rano może być +15-17 °C; w starszych domach jest jeszcze zimniej. Istnieje tutaj ogrzewanie gazowe - specjalne urządzenia w suficie, z których wydmuchiwane jest ciepłe powietrze. Ale korzystanie z takiego ogrzewania prowadzi do wysokich rachunków za gaz. Pamiętam, że mieliśmy około 400 lokalnych dolarów w ciągu 3 miesięcy. Dlatego zainstalowaliśmy panele słoneczne, a teraz zamiast ogrzewania gazowego używamy klimatyzacji w salonie.

Ze względu na zimno, nawet przy temperaturze 20-21 ° C w zimie, podłogi pozostają zimne. W domu noszę buty ugg i bluzę z kapturem, ale i tak jest chłodno. Okazuje się, że w domu trzeba nosić ciepłe ubrania przez prawie 6 miesięcy w roku.

Nawiasem mówiąc, byłem zaskoczony, że zgodnie z prawem w Australii nie można samodzielnie wymieniać żarówek w domu - zdecydowanie należy wezwać elektryka. Najwyraźniej w przeszłości miały miejsce pewne incydenty na tym podłożu.

Jakość kawiarni i restauracji pod względem atmosfery często pozostawia wiele do życzenia. Szczególnie nie w centrum. Nawet przy pysznym jedzeniu pomieszczenie może być brudne. Restauracja może wyglądać jak zwykła kawiarnia. Fast foody, takie jak McDonald's, rzadko są czyste. Oczywiście są piękne miejsca, ale w dzielnicach mieszkalnych jakość jest w większości przeciętna. Najczęściej skargi dotyczą właśnie wnętrza i otoczenia.

Porównuję to z Rosją, chociaż nie mieszkam tam od dawna. Jeśli tam jest zwyczaj ubierania się na wycieczkę do restauracji, to tutaj ludzie spokojnie przychodzą w szortach, T-shirtach i klapkach.

W Australii nie ma bezpańskich psów i kotów. Wszystkie zwierzęta są czipowane i mają właścicieli. Jeśli widzisz psa samego na ulicy, najprawdopodobniej się zgubił. W takim przypadku należy zadzwonić do specjalnego serwisu, który odbierze zwierzę i znajdzie właściciela za pomocą chipa.

Życie z dziećmi w Australii

- Życie z dziećmi jest tu bardzo wygodne. Po pierwsze jest tu mało ludzi, a po drugie jest tu wiele możliwości i odpowiednia infrastruktura. Wynika to z faktu, że jest tu wiele rodzin, w tym wielodzietnych (do 5 dzieci w rodzinie nie jest tu rzadkością). W każdej okolicy jest wiele grup zabawowych i centrów. No i oczywiście przedszkola i szkoły. 

Jedyną wadą jest to, że przedszkola są bardzo drogie. Nasze przedszkole kosztuje 145 AUD dziennie (96 USD), ale dzięki dotacji płacimy tylko 58 lokalnych dolarów. Rodziny, których nie stać na przedszkole, mają ciężko.

Ważna kwestia: szczepienia są tu traktowane poważnie. Dzieci mogą chodzić bez nich do szkoły, ale nie do trzy- i czteroletnich przedszkoli państwowych.

Podoba mi się, że państwo dobrze pomaga rodzinom. Samotne matki otrzymują pomoc. Jeśli w rodzinie jest osoba niepełnosprawna umysłowo lub fizycznie, państwo może zapewnić bezpłatnego asystenta. Wspierają także tych, którzy chcą opuścić rodzinę, w której panuje przemoc. System wsparcia społecznego jest tu bardzo rozwinięty.

Wypoczynek i podróże w Australii

- W wolnym czasie staramy się z rodziną gdzieś wyjechać. Jeśli bierzemy urlop, lubimy podróżować po Australii, zatrzymywać się w różnych miastach, wynajmować dom. Możemy po prostu wynająć dom na kilka dni i zwiedzić okolicę. Teraz, kiedy studiuję, często spędzam weekendy w bibliotece. Dojazd nad morze zajmuje nam ponad godzinę, więc rzadko tam jeździmy, zwłaszcza zimą.

Wokół Melbourne, w naszym stanie Wiktoria, znajduje się wiele atrakcji, do których można dotrzeć samochodem. Piękna przyroda, słynne miejsca, takie jak Great Ocean Road i 12 Apostołów. Wokół Melbourne znajdują się ciekawe małe miasteczka, do których również czasami jeździmy.

Można zatrzymać się na farmach, wynająć tam dom. Rolnicy zazwyczaj mieszkają i pracują w jednej części, a drugą wynajmują. Pobyt w takich miejscach z dziećmi jest bardzo interesujący.

W całym naszym stanie i nie tylko znajdują się rezerwaty zoo, gdzie można przyjść nakarmić kangury i zrobić sobie zdjęcia. 

Znalezienie pierwszej pracy w Australii nie jest łatwe.

Wynagrodzenia, podatki i nieruchomości w Australii

- Podoba mi się, że poziom życia tutaj jest dość wysoki. Dobre zarobki pozwalają na życie od grosza do grosza.

Średnia pensja osoby dorosłej pracującej w pełnym wymiarze godzin wynosi 98 000 dolarów australijskich rocznie przed opodatkowaniem (~65 300 USD). Wszystko zależy jednak od specjalizacji: Specjaliści IT zarabiają dużo, a nauczyciele przedszkolni niewiele (55-60 tys. dolarów australijskich rocznie). Pielęgniarki początkowo zarabiają od 80 000 AUD rocznie (~53 300 USD). Doświadczenie zawodowe i dodatkowe wykształcenie pozwalają zarobić więcej.

Ogólnie rzecz biorąc, aby wygodnie żyć w Australii, myślę, że jedna osoba dorosła potrzebuje 80 000-90 000 dolarów australijskich (~ 53 300-60 000 USD) rocznie przed opodatkowaniem. W takim przypadku można chodzić do restauracji raz w tygodniu lub zamawiać jedzenie, oszczędzać na podróże, co roku wyjeżdżać gdzieś z rodziną, spłacać kredyt hipoteczny i tak dalej.

Znalezienie pierwszej pracy w Australii nie jest łatwe. Niektórzy szukają jej przez 1-2 lata. Trudność polega na tym, że Australijczycy patrzą na doświadczenie zawodowe w swoim kraju. Nawet jeśli, na przykład, masz doświadczenie jako menedżer w dużej rosyjskiej firmie i dobry angielski, trudno będzie znaleźć pracę w tej samej specjalności tutaj. Jak tylko zdobędziesz lokalne doświadczenie, nawet w innej dziedzinie, będziesz bardziej skłonny do zatrudnienia.

Najbardziej poszukiwane specjalizacje w Australiipielęgniarki, kierownicy projektów (pracujący na budowach), inżynierowie budownictwa, nauczyciele przedszkolni, analitycy biznesowi, programiści, elektrycy, kucharze, pracownicy socjalni. Nawiasem mówiąc, specjalizacje zawodowe są tutaj bardzo dobrze płatne.

Podatek w Australii jest progresywny Pytający: Im więcej zarabiasz, tym wyższy podatek. Jeśli zarabiasz mniej niż $18,200 AUD rocznie ($12,130 US), podatek nie będzie naliczany. Następnie jest on rozdzielany w następujący sposób:

• Z pensją w przedziale 18 000-45 000 AUD: 19 centów za każdego dolara powyżej 18 200.
• 45 001-120 000 AUD: 5 092 plus 32,5 centa za każdego dolara powyżej 45 000.
• 120 001-180 000 AUD: 29 467 plus 37 centów za każdego dolara powyżej 120 000.
• 180 001 i więcej: $51,667 plus 45 centów za każdego dolara powyżej 180,000.

- Nasza rodzina z dwójką dzieci wydaje $250 tygodniowo na artykuły spożywcze - to średnia liczba. Przed pandemią było taniej, około $150, ale ceny znacznie wzrosły po COVID-19.

Podstawowe ceny żywności w Australii: mleko kosztuje 1,60 AUD, 12 jajek - 5 AUD, chleb - 2,90 AUD.

Jeśli chodzi o nieruchomość ceny, mogę powiedzieć, że Na przykład w Sydney bardzo trudno jest kupić własny dom. Większość nieruchomości została już kupiona i wynajęta. Własne mieszkanie można znaleźć tylko na obrzeżach, a to nie jest fakt.

Jeśli chodzi o zakup domu w Melbourne, wciąż jest to możliwe. Bliżej centrum ceny zaczynają się od 2 000 000 dolarów australijskich (~ 1 330 000 USD) za dom.

Kupiliśmy dom w dzielnicy mieszkalnej, którą dopiero zaczęto budować, za 350 000 dolarów australijskich. Teraz kosztuje więcej, ponieważ okolica dobrze się rozwinęła, wokół jest dużo infrastruktury: przedszkola, szkoły, sklepy. Kiedy przyjechaliśmy, dookoła było pustkowie. W takich obszarach w budowie, które znajdują się z dala od centrum (musimy się tam dostać w 40 minut pociągiem lub samochodem), mieszkania będą kosztować mniej.

Możesz wynająć przyzwoite mieszkanie w Melbourne w przedziale 250-350 lokalnych dolarów (166-233 USD) za tydzień. Mówimy o wynajmie jednej sypialni w mieszkaniu lub domu. Kuchnia będzie wspólna, a toaleta wspólna lub prywatna.

Wiele osób z Melbourne przeniosło się do Brisbane po pandemii. Słyszałem, że mieszkania nie są już tak przystępne cenowo jak kiedyś. Ceny są prawie takie same.

Istotną wadą jest oddalenie Australii od innych krajów.

Plusy i minusy życia w Australii

Podsumuję główne zalety i wady życia w Australii.

Pozytywny

• Wysoki standard życia i dobre zarobki. 
• Dobrze rozwinięty system wsparcia społecznego dla rodzin, samotnych matek i osób potrzebujących. 
• Wielokulturowe społeczeństwo, w którym wszyscy się akceptują. 
• Komfortowe warunki do życia z dziećmi. 
• Bezpieczeństwo. Oczywiście istnieją obszary w niekorzystnej sytuacji, w których można spotkać się z napadami, porwaniami samochodów itp. Odbywałem staż w szpitalu w takim miejscu i była tam nawet usługa eskorty: jeśli zaparkujesz na ulicy, a nie na parkingu szpitalnym, ochrona może odprowadzić cię do samochodu. Ale w większości obszarów wszystko jest w porządku. 
• Piękna przyroda i wiele atrakcji dla podróżujących. 
• Otwarci i przyjaźni mieszkańcy. Można nawiązać rozmowę w centrum handlowym lub w kolejce, zrobić komplement. Wszyscy są uśmiechnięci i mili. Takie "zagrywki" są już częścią kultury w tym kraju.

Minusy

• Odległość od innych krajów. Nie podoba mi się oddalenie Australii od innych krajów, w tym od Rosji. Aby dostać się do mojego rodzinnego miasta, Chabarowska, trzeba poświęcić dużo czasu: lot przez Dubaj trwa 40 godzin z kilkoma przesiadkami.
• Brak centralnego ogrzewania w domach. 
• Wysoki koszt przedszkoli. 
• Drogie nieruchomości.
• Trudności w znalezieniu pierwszej pracy dla imigrantów. 
• Wysokie ceny za wysyłanie paczek za granicę. Na przykład, wysłanie małej paczki o wadze 500 gramów do Kazachstanu będzie kosztować 40 AUD (26,5 USD).
• Konieczność posiadania samochodu. 
• Powierzchowność w komunikacji jest odwrotną stroną tych samych zasad. Kiedy miejscowi pytają, jak się masz, nie chcą słuchać o twoich problemach. Oznacza to, że nikt tutaj nie aspiruje do głębokich rozmów. 

Wskazówki dla osób planujących przeprowadzkę

- Kilka wskazówek dla osób planujących przeprowadzkę do Australii:

• Jedz do syta serniki, twarogi i pierogi, ponieważ nie zawsze łatwo je tu znaleźć, zwłaszcza w małych, odległych miasteczkach. 
• Przynieś wszystkie swoje dyplomy, a nawet dokumentację medyczną dzieci. 
• W razie potrzeby przynieś rajstopy dziecięce, ponieważ nie można ich tutaj znaleźć. Noszą tu tylko legginsy z otwartymi skarpetkami.
• Weź ze sobą ciepłe ubrania i wełniane skarpety, ponieważ zimą w domach w Melbourne będziesz musiał ubierać się ciepło.
• Weź ze sobą dobre buty. Tutaj często są one niskiej jakości, a dobre są bardzo drogie. Nawiasem mówiąc, nie bierz dużo butów na obcasach, prawie ich tu nie noszą. Wolą praktyczne buty, trampki.

I tak, zaoszczędź więcej pieniędzy przed przeprowadzką.

Autor

Julia Janukowycz Redaktor naczelny

Jestem odpowiedzialny za pracę redakcji. Piszę wywiady z ekspertami i poradniki.

Источник