O tym, jak Londyn potrafi zaskoczyć wyrafinowanego turystę, opowiedziała portalowi Vokrugsveta.ru Anna Shabashova, junior PR manager Flowwow, która spędziła miesiąc w stolicy Wielkiej Brytanii. Następnie tekst jest w pierwszej osobie.
Niekończąca się złota jesień
Istnieje opinia, że Anglia to kraj wiecznej wilgoci, pochmurnej pogody i mgły. Mieszkałem w Londynie od listopada do połowy grudnia i miasto mile mnie zaskoczyło: nawet w zimnych porach roku wiele drzew pozostaje zielonych, więc absolutnie nie ma poczucia tej ciemnej jesieni z "nagimi" parkami i szarym niebem, do którego jesteśmy przyzwyczajeni w Rosji.
Jeśli chodzi o deszcze, to pojawiają się one często, ale głównie w nocy lub nad ranem, a potem natychmiast wychodzi słońce. W listopadzie temperatura w ciągu dnia w Londynie nie spada poniżej +10 ° C, powietrze jest wilgotne (czuć bliskość Prądu Zatokowego), czasami zaczyna wiać silny wiatr, ale generalnie brytyjska jesień okazała się dla mnie bardzo komfortowa.
Jak ubierają się Brytyjczycy
Jeśli jesteś przyzwyczajony do skupiania się na wyglądzie przechodniów przed wyjściem z domu, to nie zadziała to w Londynie. Brytyjczycy ubierają się niezwykle dziwnie, co sami lubią wyśmiewać. W zimny poranek całkiem normalne jest, że niektórzy przechodnie chodzą po ulicach w krótkich spodenkach i koszulkach polo, podczas gdy inni są owinięci płaszczami i wełnianymi szalikami.
Nawiasem mówiąc, mieszkańcy Mglistego Albionu praktycznie nie noszą ze sobą parasoli: albo nie uważają ich za przydatne, albo wyrażają w ten sposób swój zagorzały brytyjski charakter i dumnie mokną w deszczu.
Niespodzianki na drogach
Teoretycznie można bardzo szybko i wygodnie dostać się z Londynu do dowolnego regionu na wyspie. Polecam jednak budować trasy jak najbardziej elastycznie i nastawić się na co najmniej pół godziny (a jeszcze lepiej więcej) na różnego rodzaju niespodzianki. Przede wszystkim dlatego, że strajki są tu dość powszechne, także wśród pracowników transportu. Zawsze powinieneś być gotowy na zmianę planów lub zmianę trasy.
Koleje budzą wiele obaw. W Anglii nie ma jednego operatora, więc niektóre obszary mogą pracować, a inne strajkować. Kolejnym problemem są częste awarie na torach. Można przyjść na stację i dowiedzieć się, że odjazd pociągu jest przełożony o półtorej do dwóch godzin, ponieważ tory kolejowe są w pilnej naprawie.
Ogólnie rzecz biorąc, punktualność nie jest mocną stroną angielskiego transportu. Pociągi i pociągi podmiejskie rzadko odjeżdżają tutaj na czas: średni czas opóźnienia wynosi 10-15 minut.
Anna Shabashova
młodszy PR Manager Flowwow
Raz musiałem czekać pół godziny na odjazd z powodu "utraty kierowcy". Pasażerom powiedziano: "Przepraszamy, szukamy kierowcy. Jak tylko wróci, od razu ruszymy". Słodka starsza Brytyjka siedząca obok mnie zauważyła z uśmiechem, że wygląda na to, że nie powinniśmy byli zostać o tym poinformowani. Ale nie wyglądała na zaskoczoną: opóźnienia w Anglii są normalne, a Brytyjczycy traktują je z ironią.
Jak nie splajtować w londyńskim metrze
Najstarsze metro świata jest pełne niespodzianek. Po pierwsze, zdarzają się tu również strajki: jedna linia lub całe metro może przestać działać na pół dnia. Po drugie, przerwy między pociągami są tak długie, że czasem szybciej, przyjemniej (i pożyteczniej!) jest dojść do wybranego punktu na piechotę.
Trzecią niespodzianką, na którą należy być przygotowanym, jest opłata za przejazd. Zależy ona od trasy i konkretnego obszaru, na który podzielone jest miasto. Metro jako całość jest bardzo drogie w porównaniu z rosyjskim: za jedną podróż można wydać 800 rubli. Miałem abonament na cały transport przez miesiąc: Korzystałem z autobusów i metra dwa lub trzy razy dziennie, więc okazało się to dla mnie o wiele bardziej opłacalne niż pojedyncze bilety.
Life hack dla turysty
Skorzystaj z miejskiego transportu naziemnego, aby zwiedzić miasto. Wiele tras słynnych czerwonych piętrowych autobusów przejeżdża obok głównych atrakcji - piękne widoki otwierają się z najwyższego piętra, a za podróż zapłacisz tylko 200-300 rubli zamiast kilku tysięcy, jak za specjalne autobusy wycieczkowe dla turystów.
Taksówką po Tamizie
Londyn ma doskonały system transportu publicznego, w tym transport rzeczny. Niedawno w Moskwie uruchomiono taksówkę rzeczną, która od dawna działa w Londynie. Usługa jest niedroga i jest wykorzystywana przez mieszkańców właśnie jako środek transportu, a nie atrakcja turystyczna: wiele osób podróżuje wzdłuż Tamizy do pracy lub do centrum miasta.
Połączyłem przyjemne z pożytecznym i skorzystałem z Uber Boat, aby wieczorem wrócić z Greenwich, wzdłuż którego przebiega południk zerowy, do centrum Londynu. To bardzo ekscytujące patrzeć na miasto z nocnymi światłami z wody i pływać pod mostami nad Tamizą.
Co zjeść w Londynie
Tradycyjna kuchnia brytyjska jest bardzo prosta. Głównymi składnikami są mięso, ziemniaki i ciasto. Nawiasem mówiąc, w Anglii są bardzo smaczne wypieki: są to przewiewne bułeczki scone, które są spożywane z dżemem i kremem maślanym podczas słynnego święta. Herbata o godzinie 5i obfite placki mięsne z sosem, które są serwowane w pubach. Dania narodowe są bardzo treściwe i wysokokaloryczne: ile kosztuje samo angielskie śniadanie z duszoną fasolą, jajecznicą, bekonem i kaszanką. Proste, satysfakcjonujące i pyszne to trzy główne założenia angielskiej kuchni.
Wybierz się do Chinatown na uliczne jedzenie. Tamtejsze restauracje są tak popularne, że wydaje się, że Brytyjczycy bardziej lubią kuchnię chińską niż swoją rodzimą. Ta dzielnica jest bardzo kolorowa: tradycyjne łuki, czerwone latarnie, szyldy z wizerunkami makaronu, wieprzowiny w sosie słodko-kwaśnym i pierogów gotowanych na parze. Jeśli nie masz jeszcze apetytu, możesz po prostu wziąć szklankę bubble tea (herbata ze słodkimi kulkami tapioki) i spacerować pięknymi uliczkami.
Jeśli nie planujesz jeść w restauracjach, ale nie lubisz gotować, Londyn mile Cię zaskoczy: przemysł gotowej żywności jest tu bardzo rozwinięty. W supermarketach można znaleźć całe lady z porcjami "dla jednego": sałatki, zupy, dania gorące, dania wegetariańskie i PP, kuchnie narodów świata. Wszystkie produkty są dość wysokiej jakości, więc do pełnego obiadu wystarczy mikrofalówka, a wybór jest tak duży, że dieta na pewno nie będzie monotonna.
Europejska stolica muzeów
W Londynie wszystkie muzea publiczne są bezpłatne: jeśli na zewnątrz pada deszcz, możesz wejść, aby zobaczyć dowolną wystawę. Będziesz musiał zapłacić za bilet tylko wtedy, gdy chcesz zobaczyć wystawy czasowe.
Obowiązkowy program to Muzeum Wiktorii i Alberta, Tate Gallery, National Art Gallery, ale radzę też zajrzeć do dwóch innych, mniej znanych muzeów. Pierwszym z nich jest Wallace Collection: piękna rezydencja w hrabstwie Westminster, gdzie często można spotkać studentów sztuki. Znajduje się tam bogata kolekcja francuskiego malarstwa, broni, mebli, rzeźb z XVIII-XIX wieku, można też obejrzeć piękne wnętrza.
Druga to kolekcja Sir Johna Soane'a, neoklasycznego architekta, który przekazał swój dom i wszystkie zgromadzone zabytki w posiadanie państwa. Każdy centymetr kwadratowy tego trzypiętrowego domu zajmują eksponaty, i to naprawdę wyjątkowe: egipskie sarkofagi, starożytne greckie wazy, fragmenty antycznych budowli i inne starożytności, a także cenne obrazy Hogartha, Turnera i innych rodaków architekta.
Z beefeaterem w Tower
Jeśli jesteś w Londynie, prawdopodobnie kupisz bilet do Tower. Należy pamiętać, że w cenę biletu wliczona jest wycieczka prowadzona przez jednego z beefeaterów - królewskich gwardzistów w czerwonych mundurach mieszkających na terenie twierdzy. Co pół godziny "przewodnik" odbiera grupę przy wejściu, zabiera ich do wszystkich głównych miejsc i opowiada historię Tower i jego służby dla brytyjskiej korony.
Moim przewodnikiem był szkocki beefeater: barwny mężczyzna po pięćdziesiątce z zadbaną brodą, piwnym brzuchem i toczącym się basowym śmiechem. Nawiasem mówiąc, okazało się, że w czasie pandemii stał się sławny w Internecie, publikując film o tym, jak karmi uratowaną wiewiórkę. W jego wykonaniu historia Tower okazała się jasna i żywa, a ponurym faktom o więźniach twierdzy towarzyszył czarny angielski humor. Teraz chcę odwiedzić Tower jeszcze kilka razy, aby przejść się po niej z różnymi pszczelarzami i usłyszeć ich historie.
Londyńskie parki
Nie da się uzyskać pełnego obrazu Londynu bez spędzenia co najmniej kilku dni na spacerach po jego parkach. Park angielski to zadbana wyspa dzikiej przyrody, w której pieczołowicie pielęgnowane jest poczucie dziewiczego, nietkniętego piękna. Zielone alejki nigdy nie są puste: przy suchej pogodzie na każdej tutejszej polanie odbywają się pikniki, po ścieżkach jeżdżą rowerzyści. Ale jest bardzo niewiele straganów z lodami, watą cukrową i hot dogami. A kultura parków w tym kraju jest zupełnie inna - po prostu chcesz leżeć na trawie, czytać książkę i rozmawiać z przyjaciółmi o zielonych papugach siedzących na gałęziach jak gołębie.
Koniecznie wybierz się na spacer do St. James's Park w pobliżu Pałacu Buckingham. Jego główną atrakcją są pelikany, które żyją tam przez cały rok. Prawie pięćset lat temu, jeszcze za czasów Iwana Groźnego, rosyjscy ambasadorowie podarowali kilka tych ptaków angielskiemu królowi. Od tego czasu ich ważni potomkowie pływają w lokalnych stawach.
Zimą radzę spędzić cały wieczór odwiedzając park rozrywki Winter Wonderland w Hyde Parku. Ten jarmark otwiera się w przeddzień Bożego Narodzenia i tworzy prawdziwie świąteczny nastrój: można tu jeździć kolejką górską, rywalizować o nagrody na strzelnicy, skosztować bawarskich kiełbasek, napić się grzanego wina ze słodką herbatą i zaśpiewać ulubione piosenki na dyskotece z lat 80.
Jak Szkocja spodoba się fanom Waltera Scotta i gdzie powinni wybrać się fani książek o Harrym Potterze, przeczytaj tutaj.
Zdjęcia zostały dostarczone przez autora materiału.
Polish 
English 
Russian 
German