Obietnice władz dotyczące wyeliminowania mieszkań socjalnych są nadal obietnicami, ponieważ cuda się nie zdarzają: stare zasoby mieszkaniowe niszczeją szybciej niż buduje się nowe.
Rosyjski rząd ostrzegł przed "groźbą zawalenia się budynków mieszkalnych w całej Rosji" z powodu szybkiego wzrostu liczby budynków awaryjnych. Jeśli w 2022 r. było 23 miliony metrów kwadratowych mieszkań awaryjnych, to w 2023 r. - prawie 36 milionów metrów kwadratowych. metrów. Według wstępnych szacunków, do 2030 r. w Rosji będzie 40 milionów "kwadratów" podupadłych zasobów mieszkaniowych. Jeśli przypomnimy sobie, że około 13 milionów metrów kwadratowych zostało zasiedlonych w ciągu ostatnich 10 lat, wątpliwe jest, aby 40 milionów metrów kwadratowych udało się wyremontować w ciągu sześciu lat. Raczej można to zrobić, ale według wicepremiera Marata Khusnullina "potrzebne są co najmniej 4 biliony rubli, których nie ma". Jak dotąd jest tylko 550 miliardów rubli. Co mogą zrobić, zrobią za tę kwotę.
WARUNKOWO ODPOWIEDNIA OBUDOWA
Pieniądze oczywiście rozwiązują wszystko, a kiedy ich brakuje, trzeba robić uniki. W październiku 2021 r. Ministerstwo Budownictwa zatwierdziło nowe kryterium dla zrujnowanych budynków mieszkalnych, które również podlegały przesiedleniu - te, które są "w ograniczonym stanie technicznym". Zawiłe sformułowanie umożliwiło usunięcie tysięcy metrów kwadratowych zepsutych zasobów mieszkaniowych z federalnego projektu "Zapewnienie trwałej redukcji zasobów mieszkaniowych nienadających się do zamieszkania", który działa od 2013 roku.
Październikowe rozporządzenie Ministerstwa Budownictwa stanowczo i jasno stwierdzało, że domy "o ograniczonej funkcjonalności" powinny być stale sprawdzane przez regionalne komisje międzyresortowe i decydować, czy możliwe jest dalsze zamieszkiwanie w domach, w których jest rolka, istnieje ryzyko zawalenia się lub uszkodzenia, czy też uznać je za awaryjne. W rezultacie zamiast nowych mieszkań, które ludzie otrzymaliby w ramach programu przesiedleń, zostali poddani niekończącym się kontrolom, zgodnie z wynikami których władze lokalne dostosowały oczywiście mieszkania awaryjne do warunkowo odpowiednich - "ograniczonej zdolności do pracy".
Być może najbardziej obrazowym przykładem takiej okrutnej praktyki był dom w mieście Peczora w Republice Komi. W maju tego roku zawaliło się tu całe wejście do 5-kondygnacyjnego akademika. Mieszkańcy wielokrotnie skarżyli się na jego przygnębiający stan, a zimą 2022 r. został on zbadany przez Inspektorat Mieszkaniowy (podlegający Ministerstwu Budownictwa Rosji). Znalazła ślady awaryjnych konstrukcji i stropów, a prokuratura zażądała od miejskiej komisji międzywydziałowej zbadania budynku, nadania mu odpowiedniego statusu i przeniesienia ludzi do normalnych mieszkań, ale komisja nie dopatrzyła się oznak awarii, obiecując jedynie gruntowne naprawy... w 2049 roku. Po zawaleniu się wejścia - na szczęście bez ofiar - gubernator Vladimir Uiba zgodził się, że dom jest w stanie awaryjnym. Byłoby głupotą zaprzeczać temu po tym, co się stało!
BUTY SĄ NARZĘDZIEM PROLETARIATU
Tysiące ludzi nadal mieszka z narażeniem życia i zdrowia w domach-widmach bez ciepłej wody i ogrzewania, z zapadającymi się dachami i podłogami, ze starym, niebezpiecznym okablowaniem oraz przeciekającymi i zawalającymi się ścianami, ale władze regionalne i po nich władze miejskie nie spieszą się z uznaniem mieszkań za awaryjne, nawet jeśli są takie dla wszystkich parametrów. Robi się wszystko, aby tylko dodatkowy dom nie znalazł się na liście nienadających się do zamieszkania. Po co obciążać się obowiązkami osiedlania ludzi, skoro można udawać, że budynki, które oddychają kadzidłem, będą stać jeszcze przez wieki. W rejestrze nie ma budynków awaryjnych - nie ma problemów, a dom "w ograniczonym stanie technicznym" zawsze można załatać. Tak było na przykład z domem w Smoleńsku, na malowanie elewacji i naprawę dachu którego władze wydały 5 milionów rubli, byle tylko nie uznać go za awaryjny. Tak, wewnątrz budynku są pęknięcia w ścianach i dziury w podłodze, ale jak pięknie wygląda na zewnątrz! Teraz nikt nie odważy się nazwać tego sytuacją awaryjną.
Jeszcze bardziej anegdotyczna sytuacja miała miejsce w Tula Belyov. Tam mieszkanka 188-letniego domu, uznanego za awaryjny i zawalającego się na jej oczach, miała niesamowite "szczęście": kiedy jej wejście zawaliło się w maju tego roku, przeniosła się do nowego mieszkania... obok. W regionie Vladimir, we wsi Urshelsky, urzędnicy byli tak bezczelni, że zaproponowali niepełnosprawnej kobiecie, aby zapłaciła za przeprowadzkę z domu awaryjnego, płacąc za śmierć swojego syna, uczestnika SVO, chociaż inni mieszkańcy zostali przesiedleni na koszt państwa.
Mieszkańcy awaryjnych domów naprawdę tracą nerwy. Dosłownie zaczynają rzucać się na urzędników niemal z pięściami. Przeciwko mieszkańcowi Sachalinu wszczęto nawet sprawę karną. Kobieta z mężem i dzieckiem mieszkała przez trzy lata w zgniłym i wilgotnym domu awaryjnym w Uglegorsku, ponieważ władze zaoferowały rodzinie "kawalerkę" zamiast jej "dwupokojowego mieszkania". Na jednym ze spotkań w 2022 r. kobieta rzuciła spleśniałym butem w burmistrza miasta, przypomniała mu o konieczności zastosowania się do decyzji sądu i znaleziono nowe mieszkanie. Okazało się ono jednak dwa razy starsze od poprzedniego, z popękanymi ścianami, zalaną piwnicą i... w awaryjnym domu.
Ale w Rostowie nad Donem mieszkańcy pięciopiętrowego budynku zbudowanego w 1963 roku, w którym pod koniec stycznia tego roku zawaliła się ściana, otrzymali po 10 tysięcy rubli odszkodowania, a burmistrz miasta doradził bezdomnym... zaciągnięcie kredytów hipotecznych. Wszystko byłoby dobrze, ale jest jedno zastrzeżenie: w 2020 r. dom został uznany za awaryjny, podlegający rozbiórce i przesiedleniu.
Najwyższy czas pożegnać się ze zużytymi, ledwo żywymi zasobami mieszkaniowymi, których nie można nazwać mieszkalnymi, i nadszedł czas, aby przenieść ludzi z obskurnych i rozpadających się domów na nadające się do życia metry kwadratowe. Zwłaszcza tych, którzy od dziesięcioleci cierpią w mieszkaniach, z których ulicę widać przez pęknięcia w ścianach, podłoga wypada spod nóg, tynk spada z sufitu, w toaletach nie ma wody, a większość nie ma nawet toalet.
LIDERZY ANTY-RATINGOWI
Począwszy od 2025 r., kraj rozpocznie trzeci etap przesiedleń z zasobów mieszkaniowych nienadających się do zamieszkania, który potrwa do 2030 r. Regiony przesłały już swoje dane do Ministerstwa Budownictwa. W 57 regionach jednocześnie problematyczna przestrzeń życiowa wzrosła o 53%. St. Petersburg okazał się niekwestionowanym liderem anty-rankingu. W 2022 r. w mieście nad Newą było 1,2 tys. metrów kwadratowych mieszkań socjalnych, a w 2023 r. - 46,4 tys. "kwadratów". Wzrost jest prawie 40-krotny! Za Sankt Petersburgiem uplasowała się Jakucja (2,4 mln metrów kwadratowych), Archangielsk (1,8 mln metrów kwadratowych) i obwody tiumeńskie (1,5 mln metrów kwadratowych), Perm (1,4 mln metrów kwadratowych). Nieco niższe wyniki wykazały Chakasja, region Magadan, Osetia Północna.
Pomimo całej złożoności, problem przesiedlenia mieszkań awaryjnych można rozwiązać poprzez zwiększenie wolumenu budownictwa mieszkaniowego i przeznaczenie obowiązkowych udziałów w nim na bezpłatne mieszkania socjalne dla "pracowników awaryjnych". Program przesiedleń, który obecnie ledwo się rozwija, prawdopodobnie nigdy nie zostanie ukończony w żaden inny sposób.
ŚRODEK
Pierwszy etap, liczony do 2024 roku, obejmował budynki uznane za awaryjne przed 1 stycznia 2017 roku, a drugi - od 1 stycznia 2017 roku do 1 stycznia 2022 roku. Cel - przesiedlenie 13 milionów metrów kwadratowych mieszkań awaryjnych i poprawa warunków życia prawie 700 tysięcy obywateli - został praktycznie zrealizowany. Według Funduszu Rozwoju Terytorialnego większość regionów w pełni wykonała zadanie. Opóźnieni muszą osiedlić ponad 25 tysięcy osób z 273 tysięcy metrów kwadratowych mieszkań do końca 2024 roku.
Elena Khakimova.
Zdjęcie: LEGION-MEDIA
Polish 
English 
Russian 
German