Ten 34-metrowy samolot był w służbie American Airlines w latach 1949-1963. Zapraszamy do obejrzenia wnętrza Boeinga 377 Stratocruiser, który był niegdyś uważany za największy i najszybszy samolot pasażerski na świecie.
W 1947 roku Boeing wprowadził na rynek komercyjny samolot dalekiego zasięgu Stratocruiser 377. Był to pierwszy komercyjny model zaprojektowany przez inżynierów Boeinga po słynnym samolocie Stratoliner.
Podobnie jak jego odpowiednik, C-97, został wykonany na bazie bombowca B-29 i miał prędkość i możliwości techniczne ciężkich bombowców z końca II wojny światowej.
Boeing 377 Stratocruiser wyruszył w swój pierwszy komercyjny lot 8 lipca 1947 roku. Samolot został uznany za najszybszy i najwygodniejszy samochód powietrzny swoich czasów.
Liniowiec miał dwa pokłady, przy czym główny pokład mógł pomieścić do 100 pasażerów, a 14 kolejnych mogło być zakwaterowanych w części mieszkalnej na dolnym pokładzie. W wagonie znajdowało się zazwyczaj od 63 do 84 pasażerów z normalnymi siedzeniami lub 28 pasażerów z siedzeniami rozkładanymi.
Na pokładzie znajdują się oddzielne toalety dla kobiet i mężczyzn, co pozwala na wygodne przygotowanie się do snu.
Spiralne schody łączą oba pokłady.
W salonie na dolnym pokładzie miło jest usiąść i porozmawiać po obiedzie.
Pasażerowie lecący w miejscach sypialnych mogli zamówić śniadanie do łóżka.
Jedzenie było serwowane na oryginalnych, designerskich naczyniach.
Liniowiec miał dwa pokłady, przy czym główny pokład mógł pomieścić do 100 pasażerów, a 14 kolejnych mogło zostać zakwaterowanych w części mieszkalnej na dolnym pokładzie.
Zwykle w samochodzie znajdowało się od 63 do 84 pasażerów na normalnych siedzeniach lub 28 pasażerów na siedzeniach rozkładanych.
Po rozpoczęciu komercyjnej eksploatacji Pan American zamówił 20 takich maszyn o wartości $24 milionów. W 1949 roku rozpoczęły one loty między San Francisco w Kalifornii a Honolulu na Hawajach.
W latach 1947-1950 w zakładach Boeinga zbudowano 56 samolotów tego modelu, co stało się pierwszym komercyjnym sukcesem firmy w organizowaniu sprzedaży swoich samolotów do innych krajów.
Źródło