Większość podróżników czasami nawet nie wyobraża sobie, jak śmierć oddycha im w twarz pośrodku niczego. Dla niektórych stało się to straszną rzeczywistością. Pisaliśmy już o brytyjskiej dziennikarce, która spędziła cztery dni na pustyni ze złamaną miednicą i przeżyła pijąc własny mocz. Nie jest ona jedyną osobą, która musiała walczyć ze śmiercią jeden na jednego, bez nadziei na ratunek. Od amputacji kończyn po jedzenie węży, jaszczurek i żab: te historie przetrwania przyprawią Cię o dreszcze.
Thrillery o przetrwaniu w dziczy wydają się widzom czymś odległym i nierealnym. Jednak niektórzy podróżnicy musieli poczuć chłód śmierci na własnej skórze, gdy znaleźli się w odległych miejscach bez nadziei na ratunek. Mimo to udało im się pokonać strach, trudności i ból i zawrócić na progu kolejnego świata ku życiu.
Amputacja własnej ręki przy użyciu scyzoryka
Film Danny'ego Boyle'a 127 godzin wydaje się fikcją, ale straszna historia mężczyzny, który wpadł do kanionu, utknął między głazami i musiał odciąć sobie rękę, jest oparta na prawdziwych wydarzeniach.
Wspinacz skałkowy Aron Ralston wybrał się samotnie na podbój kanionu Blue John w południowo-wschodnim Utah w 2003 roku. Nagle jego prawe ramię zostało zmiażdżone przez ogromny głaz. Mężczyzna nie mógł jej uwolnić przez sześć dni.
Podróżnik nie powiedział nikomu, dokąd dokładnie zmierza. Zabrał ze sobą tylko litr wody, dwie kanapki i kilka czekoladek. Po tym, jak Aron przez kilka dni racjonalnie rozdzielał wodę i pił własny mocz, mężczyzna zdał sobie sprawę, że ma tylko jedno wyjście - odciąć sobie rękę. Ale jego mały scyzoryk nie był w stanie przeciąć kości.
Przygotowując się na śmierć, Aron wyrył swoje imię, datę urodzenia i szacowaną datę śmierci na kamieniu i nagrał pożegnalne wideo na kamerze, którą zabrał ze sobą na wędrówkę. Amerykanin zaczął mieć halucynacje: widział siebie bawiącego się z małym dzieckiem i tracącego część prawej ręki. Ta wizja dała mu siłę do złamania kończyny. Dzięki temu był w stanie uwolnić się spod głazu.
Wspinacz wydostał się z kanionu i przeszedł 11 km, aż spotkał ludzi.
Benzyna do dezynfekcji ran z larwami
Juliana Koepke była pewna, że ostatnie chwile jej życia nadeszły, gdy ich samolotem rzucało w górę i w dół w środku straszliwej burzy. Spojrzała na swoją matkę, która siedziała obok niej i usłyszała jej ostatnie słowa: "To koniec. To koniec."
W 1971 roku dziewczyna stała się jedyną osobą, która przeżyła katastrofę samolotu LANSA Flight 508, w której zginęło 91 osób. Samolot rozbił się w środku amazońskiej dżungli, a Juliana spadła na ziemię z wysokości 2800 m. Była przypięta pasami do siedzenia, co złagodziło cios.
Poszkodowana pasażerka przez 11 dni błąkała się po dżungli i piła wodę ze źródeł. Cierpiąc na halucynacje, dziewczyna wyszła do szałasu, w pobliżu którego znalazła stary silnik zaburtowy i litr benzyny. Dziewczyna przypomniała sobie, jak ich pies miał podobną infekcję, a jej ojciec oblał ją naftą. Użyła paliwa do zdezynfekowania rany na prawym ramieniu, w której były już robaki. Następnie Julia wyciągnęła z rany około 30 robaków.
Wkrótce dziewczyna została uratowana przez ludzi, którzy przechodzili w pobliżu.
71 dni na diecie złożonej z żab, węży i jaszczurek
W 2006 roku Ricky Megi przeszedł przez prawdziwe piekło, spędzając 71 dni na australijskich pustyniach. Mężczyzna podawał sprzeczne informacje na temat tego, jak się tam znalazł. Początkowo twierdził, że zepsuł mu się samochód. Następnie podróżnik zmienił wersję, mówiąc, że jego samochód został skradziony przez uzbrojony gang.
Jednak w rzeczywistości spędził tyle czasu w dziczy. Lekarz, który badał Australijczyka po akcji ratunkowej, potwierdził, że pacjent znajdował się w ekstremalnych warunkach.
Ricky walczył o życie na pustyni Tanami, gdzie temperatura powietrza osiąga 40 °C w ciągu dnia, a w nocy ciało przenika zimno. Australijczyk był w stanie przetrwać, żywiąc się małymi zwierzętami - żabami, jaszczurkami i wężami. Pił deszczówkę, którą czasami udawało mu się zebrać.
Mężczyzna został przypadkowo zauważony i uratowany w pobliżu Catherine. Następnie został wysłany do szpitala w Darwin.
Walka z jaguarem i małpami na lunch
Podobnie jak Juliana Koepke, izraelski podróżnik Yossi Ginsberg na własnej skórze przekonał się, jak okrutna potrafi być dżungla. W 1981 roku przez trzy tygodnie przemierzał nieprzeniknione lasy deszczowe Boliwii.
Jego niesamowita historia przetrwania stała się podstawą fabuły thrillera psychologicznego "Jungle", w którym w 2017 roku wystąpił Daniel Radcliffe.
Izraelczyk przybył do Boliwii. W La Paz poznał Austriaka, Karla Ruprechtera, który przekonał Yossiego, by dołączył do niego i dwóch innych towarzyszy i udał się na wędrówkę w gęstwinę południowoamerykańskiego lasu deszczowego.
Po kilku dniach wędrówki podróżnicy zgubili się. Cierpieli z powodu głodu i zmęczenia. Ginsberg powiedział, że jadł małpy, aby przetrwać. Grupa błąkała się po dżungli przez około dwa tygodnie, po czym mężczyźni rozdzielili się. Yossi i fotograf Kevin postanowili kontynuować podróż na prowizorycznej tratwie. Konstrukcja wkrótce rozpadła się na kawałki, a mężczyźni zostali porwani przez silny prąd, który rozrzucił ich w różnych kierunkach.
Podróżnik musiał walczyć z dzikiem i cierpieć z powodu ukąszeń termitów. Szóstej nocy niezależnego pobytu w dżungli został zaatakowany przez głodnego jaguara. Mężczyzna nie miał broni, więc użył sprayu na komary i zapalniczki, by rozpalić ogień. W ten sposób udało mu się przepędzić żbika.
Wkrótce Yossi zaczął mieć halucynacje. Wyobraził sobie towarzysza, który zdawał się iść obok niego. Skóra na jego nogach została zdarta do kości, a ciało zwisało w kawałkach.
Izraelczyk został uratowany po tym, jak jego towarzysz, Kevin, dotarł do osady, przyjął pomoc i wrócił w poszukiwaniu Yossiego. Pozostałych towarzyszy, Marcusa i Carla, nigdy nie odnaleziono.
76 dni na falach z rekinami
Strasznie jest zgubić się na lądzie, ale jeszcze gorzej jest być na otwartej wodzie. Amerykański nawigator Stephen Callahan spędził 76 dni samotnie pośród szalejących fal, walcząc z atakującymi go rekinami.
W 1981 roku Stephen wyruszył w rejs przez Ocean Atlantycki na 6,5-metrowej łodzi. Podróż z Rhode Island przebiegła pomyślnie, ale podróż z Wysp Kanaryjskich w kierunku Antigui zamieniła się w niebezpieczny dryf.
Łódź nawigatora natknęła się na nieznany obiekt podczas silnego sztormu i zaczęła tonąć z powodu uszkodzeń. Steven wskoczył do nadmuchiwanej tratwy przeznaczonej dla sześciu osób i zaczął dryfować na szalejących falach. Na szczęście udało mu się wyciągnąć z wody śpiwór i podstawowe artykuły pierwszej potrzeby, zanim łódź poszła na dno.
Dryfując na otwartym oceanie przez wiele dni, mężczyzna przetrwał, łowiąc ryby harpunem i zbierając deszczówkę. Raz przebił się przez tratwę, ale był w stanie utrzymać ją na powierzchni, po tym jak udało mu się zrobić łatę. Przez cały czas podróżnik był otoczony przez głodne rekiny.
Pomimo tego, że Stephen używał świateł sygnalizacyjnych, a nawet widział statki na horyzoncie, nikt go nie uratował. Przypadkowo mężczyzna został zauważony przez rybaków z Gwadelupy, którzy sprowadzili nawigatora na ląd. Stało się to 76 dnia podróży.
Makaron instant na gorącym dachu samochodu w Wielkim Kanionie
W 2017 r. studentka Amber Van Heck spędziła pięć dni w trudnym terenie Wielkiego Kanionu. Utknęła tam w drodze z Arizony do Teksasu: w samochodzie zabrakło paliwa. Po przezwyciężeniu paniki dziewczyna wykorzystała całą swoją wiedzę, aby przetrwać na pustyni, czekając na zbawienie.
Amerykanka podzieliła swoje zapasy żywności na 23 dni. Jadła orzechy, nasiona, suszone owoce i gotowała makaron na rozgrzanym dachu samochodu w najgorętszej porze dnia. Ponadto Amber ułożyła z kamieni na ziemi trzymetrowe napisy SOS i HELP, a w nocy włączała latarnię, kierując jej promień w niebo.
Pięć dni później studentka zdecydowała się porzucić samochód i przeszła ponad 17 km, aby złapać sieć telefoniczną. Dziewczyna zostawiła w pobliżu samochodu notatki dla ratowników. Lotnicze pogotowie ratunkowe przypadkowo odkryło Amber i ewakuowało ją z pustyni.
Mrożona wódka i ciasteczka
Inna grupa znalazła się w środku australijskiej dziczy i szalonego upału w listopadzie ubiegłego roku. Tamra McBeath-Riley, Claire Hawkridge i Hu Teng błąkali się po bezdrożach po tym, jak ich samochód utknął w pobliżu koryta rzeki Hugh na Terytorium Północnym. Tylko dwoje z nich było w stanie wrócić żywych.
Trzy dni później podróżnicy postanowili się rozdzielić, aby jak najszybciej znaleźć pomoc. Jako pierwsza została odnaleziona Tamra, która wraz ze swoim psem Rayą pozostała w pobliżu samochodu, bojąc się iść dalej ze zwierzęciem. W upalny dzień chowali się pod samochodem, a w nocy w nim spali.
Tamra zużyła wszystkie swoje zapasy wody, herbatników, makaronu instant i mrożonej wódki. Następnie przeszła 1,6 km z psem i natknęła się na dół z wodą. Kobieta zagotowała ją i przecedziła przez koszulę, aby można było ją wypić.
Claire i Hu zabrali ze sobą nawigator GPS i kompas. Przeszli 19 km w kierunku najbliższej drogi, a następnie rozdzielili się. Hu został znaleziony dwa dni po Tamrze, a Claire niestety zmarła.
Historie o przetrwaniu w ekstremalnych warunkach zdarzają się w naszych czasach. Pięciu podróżników znalazło się w dzikiej samoizolacji na odległej wyspie w Birmie. Nie mogą się stamtąd wydostać z powodu pandemii koronawirusa.
Polish 
English 
Russian 
German